Çeşitli Hesap Makineleri
Birim Dönüştürücü


Birim Dönüştürücü

Bu ücretsiz çevrimiçi araç, yaygın uzunluk, sıcaklık, alan, hacim, ağırlık ve zaman birimlerini dönüştürür.

DÖNÜŞTÜRME

1 Metre = 0.001 Kilometre

Hesaplamanızda bir hata oluştu.

İçindekiler Tablesi

  1. Farklı Birim Sistemleri
  2. Pound'un Tarihi
  3. Metrik Sistemin Tarihçesine Genel Bir Bakış
  4. Uluslararası Birimler Sistemi (SI)

Birim Dönüştürücü

Bu Birim Dönüştürücüyü kullanarak çeşitli ölçü birimleri arasında kolayca dönüşüm yapabilirsiniz. Sol sütunda geçerli ölçü birimini, sağ sütunda istenen ölçü birimini seçin ve dönüştürme işlemini gerçekleştirmek için sol sütuna bir değer girin.

Farklı Birim Sistemleri

"Birim sistemi" terimi, çeşitli ölçü birimleri arasındaki ilişkiyi düzenleyen bir dizi kuralı ifade eder. İnsanlık tarih boyunca birçok birim sistemi kullanmıştır. Bir ölçü birimi, ağırlık, uzunluk ve hacim gibi aynı türdeki miktarın ölçülmesinde standart olarak kullanılan belirli bir miktar değeridir.

Siz ve iş veya bilim ortaklarınız farklı birim sistemleri kullanıyorsanız, ticaret veya bilim alanında iletişim kurmak oldukça zordur. Geçmişte birçok ölçüm sistemi yerel olarak belirleniyordu. Bunlar, kralın başparmağının uzunluğu gibi keyfi faktörlere dayanabilirdi. Sonuç olarak, insanlık yavaş yavaş daha evrensel olarak uygulanabilir ve güvenilir sistemler yarattı.

Bugün metrik, emperyal ve geleneksel birim ölçüm sistemlerini kullanıyoruz.

SI (Uluslararası Birimler Sistemi) en yaygın kullanılan metrik sistemdir ve uzunluk, kütle, zaman, sıcaklık, elektrik akımı, ışık yoğunluğu ve madde miktarı için yedi temel birim içerir.

SI bilimde evrensel olarak uygulanmasına rağmen (ABD'de bile), ABD gibi bazı ülkeler kendi birim sistemlerini kullanmaya devam etmektedir. Bunun nedeni kısmen, standartlaştırılmış bir yaklaşım kullanmanın potansiyel faydalarına karşılık bir ölçüm sistemini değiştirmenin yüksek mali ve kültürel maliyetleridir.

Bu Dönüşüm Hesaplayıcı gibi çeşitli birim dönüştürücüler, dünya çapında insanların farklı ölçüleri uygun şekilde dönüştürebilmelerini sağlamak için mevcuttur ve var olmaya devam edecektir.

Pound'un Tarihi

Arap uygarlığı M.S. sekizinci ve dokuzuncu yüzyıllar boyunca Orta Doğu ve İspanya'da gelişti. Basılan bir sikkenin ağırlığını azaltmak için kesmek ya da tıraşlamak mümkün olmadığından, Araplar ölçü olarak sikke kullanmışlardır. Temel ağırlık ölçüsü olarak, ağırlığı yaklaşık olarak 45 tam yetişmiş arpa tanesine eşit olan bir sikke, yani gümüş dirhem kullandılar.

Zamanla ticaret Akdeniz'den Avrupa'ya, özellikle de kuzey Alman Şehir Devletleri'ne taşındı. Sonuç olarak, bir pound gümüş, 16 ons veya 7.200 tahıl, birçok bölgede yaygın olarak kullanılan bir ölçü birimi haline geldi. İngiltere de bu ölçüyü benimsedi.

Daha sonra, 757'den 796'ya kadar Anglo-Sakson İngiltere'sini yöneten Mercia kralı Offa bir para reformu gerçekleştirdi. Gümüş kıtlığı nedeniyle daha küçük sikkeler kullanmak için pound'un boyutunu 5.400 tahıla indirdi. Fatih William İngiltere tahtına çıktığında, sikke basımı için 5.400 tahıllık poundu korudu. Yine de diğer tüm amaçlar için 7.200 tahıllık poundu kullandı.

Bu noktadan sonra İngiltere de dahil olmak üzere birçok ülke poundu kullandı. Ancak 16. yüzyılda Kraliçe Elizabeth döneminde avoirdupois ağırlık sistemi kuruldu. Kömür ağırlığına dayalı bir sistemdi ve adı Fransızca "avoir de pois" (ağırlık veya mülkün malları) kelimesinden türetilmişti. Avoirdupois 7.000 tahıla, 256 dram 27.344 tahıla ya da 16 ons 437 ½ tahıla eşitti. İngilizce konuşulan ülkelerin çoğunda avoirdupois pound 1959'dan beri resmi olarak 0.45359237 kilogram olarak tanımlanmaktadır.

Asya ülkelerinde de farklı ölçüm teknikleri geliştirilmiştir. Bu noktayı örneklemek gerekirse, eski Hindistan'da "Satamana" ya da 100 gunja çileği olarak bilinen bir ağırlık birimi kullanılmıştır.

İlk Çin imparatoru Shi Huang Di, M.Ö. üçüncü yüzyıl civarında (Ortak Çağdan Önce) bir ağırlık ve ölçü sistemi kurmuştur. Shi ya da 132 pound, standart ağırlık ölçüm birimi olarak kullanılmıştır. Çin geleneğine göre, chi ve zhang uzunluk birimleriydi ve kabaca 25 santimetre ve 3 metreye eşitti.

Çin'de doğruluğu sağlamak için geliştirilen bir başka yöntem de, vurulduğunda belirgin bir ses çıkaran belirli büyüklükte bir kase kullanmaktı. Çıkan sesin akortsuz olması halinde ölçüm doğru kabul edilmiyordu.

Metrik Sistemin Tarihçesine Genel Bir Bakış

1668 yılında doğa filozofu, yazar ve Royal Society'nin kurucularından biri olan John Wilkins bir ondalık sistem önermiştir. Onun sisteminde uzunluk, alan, hacim ve kütle, temel uzunluk birimi olarak bir saniyelik bir vuruşa sahip bir sarkaç temelinde ilişkilendirilmiştir.

1670 yılında Fransız bir başrahip ve bilim adamı olan Gabriel Mouton, dünyanın çevresine dayalı bir ondalık sistem önermiştir. Bu fikir Jean Picard ve Christian Huygens gibi diğer önde gelen bilim insanları tarafından da desteklenmiştir. Yine de 100 yıl kadar bir süre daha kabul görmemiştir.

Ölçü ve ağırlıkların standartlaştırılması, on sekizinci yüzyılın ortalarında ticaret yapan ve bilimsel fikir alışverişinde bulunan ülkeler için belirgin hale gelmiştir.

Charles Maurice de Talleyrand-Périgord, Prens Talleyrand, tek tip bir ölçüm standardı oluşturmak için sarkacın uzunluğunu kullanmayı önermiştir. Fransa'nın o dönemdeki en etkili bilimsel organlarından biri, Amerika Birleşik Devletleri'nde kurulan komiteye benzer bir ondalık ağırlık ve ölçü sistemi teklif etmiştir.

Thomas Jefferson, "Birleşik Devletler'in Madeni Para, Ağırlık ve Ölçülerinde Tekdüzelik Oluşturma Planı"nın bir parçası olarak, her birimin 10'un katı olduğu bir ondalık sistem önermiştir. Kongre Jefferson'ın raporunu değerlendirse de önerileri konusunda herhangi bir adım atmamıştır.

1795 yılında Fransız yasaları metrik sistemi resmi olarak tanımladı. 1799 yılına gelindiğinde, metrik sistem Fransa'da resmen kabul edilmişti, ancak tüm vatandaşlar bu sisteme uymuyordu.

Metrik sistem hızlı bir şekilde yayılmadı ve Fransa'nın Napolyon'un yönetimi sırasında ele geçirilen bölgeleri bu sistemi ilk benimseyenler oldu. 1875 yılına gelindiğinde Avrupa nüfusunun üçte ikisi ve dünya nüfusunun neredeyse yarısı metrik sistemi kabul etmişti. 1920'ye gelindiğinde dünya nüfusunun yüzde 22'si imparatorluk veya ABD geleneksel sistemlerini, yüzde 25'i öncelikli olarak metrik sistemi ve yüzde 53'ü hiçbirini kullanmıyordu.

1960 yılında Uluslararası Birimler Sistemi oluşturuldu ve bu sistem en yaygın kullanılan ölçüm sistemi haline geldi. Amerika Birleşik Devletleri dışında tüm sanayileşmiş ülkeler bu sistemi benimsemiştir. ABD'de ordu ve bilim dünyası bu sistemi yaygın olarak kullanmaktadır.

Uluslararası Birimler Sistemi (SI)

Fiziksel Birimler için Uluslararası Birimler Sistemi 1960 yılında Paris'te düzenlenen 11. Ağırlıklar ve Ölçüler Genel Konferansı'nda kabul edilmiştir.

1948 yılında, Uluslararası Saf ve Uygulamalı Fizik Birliği, birleşik bir Uluslararası Birimler Sistemi geliştirilmesini önermiştir. Sonuç olarak, ölçü birimlerinin kullanımını basitleştirmek için SI sistemi oluşturulmuştur. Bu sistem, dünyadaki çoğu ülke tarafından temel birim sistemi olarak kabul edilmiştir.

Geleneksel birimlerin günlük yaşamda hala kullanıldığı ülkelerde, tanımları SI birimleriyle ilişkilendirilecek şekilde değiştirilmiştir.

SI sistemi, ilk olarak 1832 yılında matematikçi Carl Gauss tarafından Gauss birimler sistemini oluştururken uygulanan ilkelere dayanmaktadır. Gauss'un yönteminin özü, başlangıçta boyut tanımlarının yalnızca birbirinden bağımsız birkaç temel birim için oluşturulmasıdır. Bunlarla bağlantılı diğer birimler ise bunların türevleri olarak kabul edilmektedir.

SI'nın temel birimleri şöyle olmuştur:

Metre (uzunluk birimi), kilogram (kütle birimi), saniye (zaman birimi) ve amper (elektrik akımı birimi), Kelvin (sıcaklık birimi) ve kandela (ışık yoğunluğu birimi). 1971 yılında temel birimlere madde miktarı birimi olan mol eklenmiştir.

SI içinde bu birimlerin bağımsız boyutlara sahip olduğu kabul edilir. Temel birimlerden hiçbiri diğerlerinden türetilemez. Üç temel birim (metre, kilogram ve saniye), mekanik bir doğaya sahip tüm nicelikler için türev birimlerin oluşturulmasına izin verir.

SI sistemindeki bazı türetilmiş birimlere bilim adamlarının isimleri verilmiştir. Bunlar Hertz, Newton, Pascal, Joule, Watt, Coulomb, Volt, Farad, Ohm, Siemens, Weber, Tesla, Henry, Celsius, Becquerel, Gray, Sievert ve Katal'dır.

SI sistemi bir dizi özel önek kullanır: deka, hekto, kilo, mega, giga, desi, santi, mili, mikro, nano, vb. Bunlar, ölçülen büyüklüklerin değerleri, ön ek olmadan kullanılan SI biriminden çok daha büyük ya da çok daha küçük olduğunda kullanılır. Bir birimi 10'un kuvveti olan belirli bir tamsayı ile çarpmak veya bölmek anlamına gelirler. Örneğin, "kilo" ön eki 1000 ile çarpmak anlamına gelir (bir kilometre = 1000 metre). SI ön eklerine ondalık ön ekler de denir.

SI sistemi tüm popüler ölçü birimlerini kapsamaz. Dakika, saat, gün, açısal derece, açısal dakika, açısal saniye, hektar, litre, ton, elektronvolt, bar, milimetre cıva, angstrom, mil ve diğerlerini içermez. Bu tür birimleri kullanırken, bilim adamları bu birimleri SI'ya dönüştürmek için katsayılar uygularlar.

Sistem durağan değildir ve bilimsel bilgideki ilerlemeler nedeniyle niceliklerin ölçüldüğü kriterleri periyodik olarak günceller. SI sistemindeki saniye tanımı 1967'de, kandela tanımı 1979'da ve metre tanımı 1983'te değiştirildi. Bilim insanları aynı zamanda kilogram, amper, kelvin ve molü de yeniden tanımlamak için çalışıyorlardı çünkü bunların tanımları fiziksel eserlere dayanıyordu.

Örneğin kilogram, 1889 yılında yapılan ve Paris'teki Uluslararası Ağırlıklar ve Ölçüler Bürosu'nda saklanan platin-iridyum bir silindir olan gerçek bir fiziksel standartla tanımlanıyordu. Ancak, bilim adamları keşfettikçe, kütlesi giderek azaldı. Bu nedenle kilogramın değeri, bir elektromanyetik radyasyon kuantumunun enerjisinin büyüklüğünü frekansıyla ilişkilendiren bir katsayı olan Planck sabiti ile tanımlanmaya başlandı.

Önceleri SI sisteminde bir metre, Kuzey Kutbu'ndan ekvatora olan mesafenin 1/10.000.000'una eşitti. Modern SI sisteminde bir metre, ışığın boşlukta 2997924583 saniyede kat ettiği mesafedir. Son revizyondan önce bir saniye, bir günün 24, 60 ve 60'a bölünmesi olarak tanımlanıyordu. Günümüzde bir saniye, sezyumun temel hal seviyeleri arasındaki geçiş sırasında sezyum atomunun 9192631770 periyotluk radyasyonuna eşittir.