Geen resultaten gevonden
We kunnen momenteel niets met die term vinden, probeer iets anders te zoeken.
Gebruik onze tijdsduurcalculator om te bepalen hoeveel tijd er is verstreken tussen twee gebeurtenissen. Het is perfect voor het bijhouden van werktijd voor uw bedrijf.
TIJD
4 uur 45 minuten 13 seconden
TIJD
12 uur 12 minuten
Er was een fout met uw berekening.
Het meten van tijd kan zo eenvoudig zijn als het starten van een stopwatch. Eenvoudige tijdsduurcalculators kunnen elke kans op fouten wegnemen en zorgen voor nauwkeurige conversies voor werk of amusement.
Je kunt deze rekenmachine op één dag of over meerdere dagen gebruiken. De twee rekenmachines hierboven kunnen iedereen helpen om de dagen, uren, minuten en seconden tussen twee tijdstippen te berekenen. Er zijn twee interfaces. De eerste berekent de duur tussen twee punten op dezelfde dag. De tweede is een "Tijd Tussen Twee Data" rekenmachine.
De eendags tijdsverschilrekenmachine is eenvoudig te gebruiken. Voer gewoon de twee tijden in de daarvoor bestemde vakjes in. Voor het gemak voegen de "nu" knoppen automatisch de huidige tijd in.
Zodra je op "Bereken" drukt, zal de rekenmachine de resultaten weergeven in vier formaten - uren, minuten, seconden, decimale uren, decimale minuten en seconden.
De Tijd Tussen Twee Data rekenmachine is eveneens eenvoudig te gebruiken en handig. Voer eerst de maand, dag en het jaar in de juiste vakjes in. Een kalenderpopup en een "nu" knop bevinden zich rechts van de datavakjes. Als je de exacte tijden weet waarvoor je wilt dat de rekenmachine meet, kun je die ook invoeren.
Zodra je de datum en tijd hebt ingevoerd, druk je op "Bereken" voor de resultaten. De Tijd Tussen Twee Data rekenmachine toont resultaten in 5 formaten – dagen, uren, minuten, seconden, decimale dagen, decimale uren, decimale minuten en seconden.
Een tijdsrekenmachine is een snelle, nauwkeurige en handige manier om ervoor te zorgen dat je precies weet hoeveel tijd er verstreken is tussen twee punten. Bedrijven die uurlonen betalen, hebben een onberispelijke tijdregistratie nodig. Startups en eenmanszaken moeten echter vaak kosten besparen en dure beheersoftware laten schieten. Een exacte tijdsduurrekenmachine kan dan een geldbesparing zijn.
Het bijhouden van hoe lang projecten en individuele taken duren, is essentieel voor de winstgevendheid van sommige bedrijven. Bijvoorbeeld, bouwers geven tijd- en kostenschattingen voordat ze contracten aangaan met klanten.
Hun schattingen zullen veel minder nauwkeurig zijn als ze geen nauwkeurige tijdregistratie bijhouden. Het gebruik van een speciale tijdsduurrekenmachine is veel sneller en nauwkeuriger dan het handmatig of met een gewone rekenmachine uitvoeren van de berekeningen.
Het variabele aantal dagen in elke maand gooit sommige mensen hun berekeningen in de war. Stel dat een bedrijfseigenaar weet dat ze op een bepaalde dag in februari materialen hebben ontvangen en dat deze tot een bepaalde dag in april hebben geduurd. In dat geval kan een rekenmachine hen vertellen hoeveel dagen de voorraden duren. Handig is dat de ondernemer zich niet hoeft te herinneren hoeveel dagen er zijn in februari en maart; ze hoeven alleen de data in te voeren.
Naast serieuze toepassingen zoals het bijhouden van arbeid en het berekenen van de duur van voorraden, willen veel mensen om educatieve of amusementsredenen tijd meten. Welke student wil niet precies weten hoeveel dagen vakantie ze zullen hebben in de zomer? Als ze de data van de laatste en eerste schooldag weten, kan de rekenmachine hen vertellen hoeveel dagen ze zullen genieten.
We maken tijd nog ingewikkelder met onze AM- en PM-aanduidingen. Uitvogelen hoeveel uren er precies verstreken zijn tussen 7:39 uur 's ochtends en 16:28 uur 's middags vergt voor de meeste mensen veel moeite. Er zijn verschillende stappen die de rekenmachine direct uitvoert.
Om de duur tussen de bovengenoemde tijden te berekenen, moet je ze omzetten naar 24-uurstijd. Dus bijvoorbeeld, de tijd zou niet veranderen om 7:39 uur 's ochtends, maar zou veranderen naar 16:28 uur om 16:28 uur 's middags.
De berekeningen zijn gecompliceerd omdat er 24 uur in een dag zitten en een wisselend aantal dagen in elke maand. Februari kan 28 of 29 dagen hebben, afhankelijk van het jaar. Daarom is het hebben van een tijdsduurberekenaar een geweldige manier om tijd te besparen en fouten te voorkomen wanneer je nauwkeurige tijdwaarneming nodig hebt.
Stel je voor dat je oudoom te horen kreeg dat hij geboren is om 2:26 uur 's ochtends op 27 maart 1947. Je zou dat kunnen gebruiken om zijn exacte leeftijd tot op de seconde te bepalen. Voeg de datum en tijd van zijn geboorte toe aan de rekenmachine voor Tijd Tussen Twee Data. Klik vervolgens op "nu" om de huidige tijd in te stellen. Zodra je op "Bereken" drukt, kom je erachter dat hij al meer dan 2,3 miljard seconden heeft geleefd in zijn lange leven!
In de oudheid deelden de Egyptenaren de daglichturen in 10 "uren" en voegden aan elk uiteinde een uur toe voor zonsopgang en zonsondergang. Zo duurde de dag 12 uur. Deze kwamen overeen met 12 uur volledige duisternis 's nachts. Mogelijk introduceerden de Egyptenaren dit systeem omdat er twaalf maancycli in een jaar zijn.
De nachttijd was vooral belangrijk voor de Egyptenaren omdat zij 's nachts verschillende religieuze ceremonies uitvoerden. Dit systeem omvatte het bijhouden van de zogenaamde Decanen. Decanen waren 36 groepen van sterrenbeelden of enkele sterren die op een bepaald moment van de nacht in een specifieke volgorde aan de hemel verschenen.
De verdeling van elk uur in 60 minuten en minuten in 60 seconden komt uit het oude Babylon. De Babyloniërs gebruikten het zestigtallige (base-60) getallensysteem in de wiskunde en de astronomie. Ook kwam de verdeling van de cirkel in 360 graden uit Babylon.
Waarom zestig en niet, bijvoorbeeld, 10 of 100? Het punt is dat het gemakkelijk was om zestig te delen door 1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 15, 20, 30 en geen breuk, maar een geheel getal te krijgen. De Babyloniërs maakten actief gebruik van deze eigenschap van het getal 60 in de handel. Daarom sloeg het zestigtallige systeem aan in het oude Babylon.
In 1754 stelde de Franse wiskundige Jean-Baptiste le Rond d'Alembert voor om alle tijdseenheden door tien te delen. Hij vond dat zo'n verdeling zou leiden tot eenvoudigere en handigere berekeningen.
In 1788 stelde de Franse advocaat Claude Boniface Collignon voor om een dag in 10 uur te verdelen, elk uur in 100 minuten, elke minuut in 1.000 seconden en elke seconde in 1.000 niveaus. Hij stelde een week van 10 dagen voor en een verdeling van het jaar in tien zonnemaanden.
Het Franse parlement paste dit voorstel enigszins aan. Het bepaalde dat de periode van middernacht tot middernacht verdeeld zou worden in tien delen, elk deel in tien andere, en zo verder tot het kleinste meetbare deel van de duur.
Deze vernieuwingen werden onderdeel van een revolutie in het algemene rekensysteem. Naast de nieuwe methode voor het berekenen van uren, werd ook een republikeinse kalender gecreëerd. Het verdeelde de maand in drie decaden van tien dagen. Er bleven vijf dagen over. Deze werden aan het einde van elk jaar geplaatst.
Het systeem trad officieel in werking op 24 november 1793. Middernacht begon om nul uur en middag was om vijf uur. Berekeningen werden eenvoudiger. Mensen konden tijd in fracties schrijven; bijvoorbeeld, 8 uur en 32 minuten kon geschreven worden als 8,32 uur, en beide waarden betekenden hetzelfde.
Om mensen te helpen overstappen naar het nieuwe tijdformaat, begonnen horlogemakers met het produceren van klokken met wijzerplaten die zowel decimale als oude tijd aangaven. Maar mensen stapten nooit over naar de nieuwe tijd. Decimale tijd bleek impopulair en werd 17 maanden na de introductie afgeschaft.
De Republikeinse kalender werd aan het einde van 1805 afgeschaft.
In de jaren 1890 stelde Joseph-Charles-François de Rey-Pailhade, voorzitter van het Geografisch Genootschap van Toulouse, voor om het decimale systeem te gebruiken. Hij verdeelde de dag in 100 delen, die hij cés noemde. Elke cé werd verdeeld in 10 decicés, 100 centicés, 1.000 millicés en 10.000 dimicés.
De Kamer van Koophandel van Toulouse nam een resolutie aan ter ondersteuning van het voorstel. Maar daarbuiten kreeg het voorstel niet voldoende steun.
In 1897 deed het Franse wetenschappelijke comité van het Bureau des Longitudes een soortgelijk voorstel. Het behield de 24-uursdag maar stelde voor het uur te verdelen in 100 decimale minuten. De minuten werden verdeeld in 100 seconden. Ook dit project kreeg geen goedkeuring.
Het was de laatste grote poging om decimale tijd in de geschiedenis in te voeren.