ماشین حساب زیرشبکه

ماشین حساب زیرشبکه IP، راهی سریع و آسان برای یافتن اطلاعات در مورد زیرشبکه‌ها برای IPv4 و IPv6 فراهم می‌کند، شامل جزئیاتی مانند آدرس‌های شبکه، دامنه‌های میزبان، و ماسک‌های زیرشبکه.

استفاده از ماشین حساب ساده است. اگر از ماشین حساب زیرشبکه IPv4 استفاده می‌کنید، کلاس شبکه را انتخاب کنید (یا 'هر کدام' را انتخاب کنید)، ماسک زیرشبکه را در نمادگذاری CIDR انتخاب کنید، سپس آدرس IP را وارد کرده و دکمه محاسبه را بزنید. برای شبکه‌های IPv6، طول پیشوند شبکه را انتخاب کنید و قبل از فشار دادن دکمه محاسبه، آدرس IP را وارد کنید.

برای هر نوع شبکه، فقط این چند جزئیات پایه، اطلاعات مربوط به زیرشبکه واقعی یا احتمالی را فراهم می‌کند.

نکات مفید

• شما می‌توانید از هر آدرس IP در محدوده IP زیرشبکه خود استفاده کنید. ماشین حساب تمام جزئیات برای آن محدوده را فراهم می‌کند، بنابراین شما نیازی ندارید که محل شروع و پایان هر زیرشبکه را هنگام جمع‌آوری جزئیات مشخص کنید.
• اگر پس از دریافت نتایج نیاز به محاسبه مجدد داشتید، ماشین حساب نیز در صفحه نتایج قرار دارد. با این حال، زیر نتایج و لیست تمام زیرشبکه‌های ممکن قرار خواهد گرفت، بنابراین ممکن است نیاز به اسکرول کردن برای پیدا کردن آن داشته باشید. مقادیر محاسبه قبلی شما در آن پیش‌پر شده است که تنظیم مجدد را آسان می‌کند.
• اگر از ماشین حساب زیرشبکه برای راه‌اندازی یک شبکه استفاده می‌کنید، به نیازهای خود به دقت فکر کنید. ممکن است فکر کنید که اکنون به زیرشبکه‌های کوچک نیاز دارید، اما چقدر آسان خواهد بود که تمام آن آدرس‌های IP میزبان ثابت را در صورت رشد نیازهایتان، مجدداً تخصیص دهید؟

چرا باید از ماشین حساب زیرشبکه استفاده کنید

اگرچه ممکن است به صورت دستی حساب کرد، اما کار آسانی نیست. فرآیند نیاز به تبدیل آدرس‌های IP به دودویی، اضافه کردن ماسک زیرشبکه، و سپس تبدیل آن‌ها به دهدهی یا شانزده‌ای دارد. استفاده از ماشین حساب زیرشبکه خطر خطاهای ناشی از محاسبات دستی را که ممکن است منجر به زیرشبکه‌های همپوشان و مشکل در شناسایی مشکلات شبکه در آینده شود، حذف می‌کند.

و در حالی که اکثر افرادی که از ماشین حساب ماسک زیرشبکه استفاده می‌کنند متخصصان IT هستند که شبکه را می‌فهمند، نسخه ما فقط به اطلاعات پایه نیاز دارد. این امر آن را برای کسانی که ممکن است گاهی اوقات نیاز به مدیریت یک شبکه داشته باشند اما متخصص شبکه نیستند، قابل دسترس می‌کند.

مبانی زیرشبکه IP

یکی از دلایل اصلی که زیرشبکه‌سازی توسعه یافت، کمبود نسبی آدرس‌های IP بود. آدرس‌های سنتی IPv4 به سرعت می‌توانند تمام شوند، به‌ویژه در سازمان‌های بزرگ. زیرشبکه‌سازی می‌تواند استفاده از آدرس‌های IP شبکه را کارآمدتر کند، کاهش تعداد آدرس‌های بلااستفاده را به همراه دارد. اما آن‌ها همچنین مزایای دیگری به همراه دارند چون هر زیرشبکه مستقل است.

یکی از مزایا، عملکرد است. هر گره‌ای در یک شبکه می‌تواند تمام ترافیک آن شبکه را ببیند. و با رشد بزرگتر شدن شبکه‌ها، این امر باعث کاهش شدید عملکرد می‌شود.

همچنین امنیت را با محدود کردن گره‌ها و کاربران فقط به زیرشبکه خودشان بهبود می‌بخشد. به عنوان مثال، کارکنان خدمات مشتری نمی‌توانند داده‌های بخش مالی را ببینند و بالعکس، کمک به حفاظت از اطلاعات و محرمانگی.

همچنین می‌تواند به کارکنان فناوری اطلاعات کمک کند. چون شبکه به زیرشبکه‌ها تقسیم شده است، علت‌های بالقوه مشکلات را محدود می‌کند، عیب‌یابی را آسان‌تر می‌کند.

چگونگی کار زیرشبکه‌ها

زیرشبکه‌ها بخش‌هایی از یک شبکه را به وسیله چیزی که به عنوان ماسک زیرشبکه شناخته می‌شود، به شبکه‌های کوچکتر تقسیم می‌کنند. آدرس IP از یک پیشوند شبکه و یک شناسه میزبان تشکیل شده است. بخش اول شبکه را شناسایی می‌کند و بخش دوم یک گره واحد را شناسایی می‌کند.

می‌توان پیشوند شبکه را به دو روش شناسایی کرد. کلاس آن، A، B، یا C، به گروه‌های اعداد، یا اکتت‌ها، که پیشوند شبکه را تشکیل می‌دهند، اشاره دارد. روش جدیدتر از مسیریابی بین دامنه‌ای بدون کلاس یا CIDR استفاده می‌کند. این با یک اسلش و یک عدد دنبال آدرس IP نشان داده می‌شود. عدد به تعداد بیت‌هایی که پیشوند شبکه را تشکیل می‌دهند، اشاره دارد.

به عنوان مثال از CIDR، گوگل مالک محدوده IP 173.194.0.0 تا 173.194.255.255 است، که همچنین می‌تواند به عنوان 173.194.0.0/16 بیان شود. 16 اولین 16 بیت دودویی، 10101101.11000010 یا 173.194 به دهدهی، به عنوان پیشوند شبکه را شناسایی می‌کند. آدرس‌های IPv6، با 128 بیت، فقط از نمادگذاری CIDR استفاده خواهند کرد.

ماسک‌های زیرشبکه از همان نمادگذاری استفاده می‌کنند. بنابراین، یک ماسک زیرشبکه 255.255.255.0/24 به این معنی است که گروه نهایی اعداد، یا اکتت، می‌تواند هر چیزی از صفر تا 255 باشد، با استفاده از یک بیت بیشتر در ماسک زیرشبکه 255.255.255.128/25، محدوده موجود را به نیمی کاهش می‌دهد به صفر تا 127 یا 128 تا 255.

با استفاده از هر دو ماسک زیرشبکه و شناسه میزبان، یک مسیریاب می‌تواند تعیین کند که یک میزبان در کدام شبکه قرار دارد و ترافیک را متناسباً هدایت کند.

ماشین حساب در عمل

برای درک اینکه چگونه ماشین حساب می‌تواند کمک کند، بیایید تصور کنیم یک کسب‌وکار کوچک با حدود 100 کارمند داریم که در چهار بخش مختلف کار می‌کنند که هر کدام به یک شبکه نیاز دارند.

یک راه‌حل می‌تواند داشتن چهار شبکه جداگانه کلاس C باشد، که بیش از 900 آدرس IP را هدر می‌دهد. به جای آن، ما می‌توانیم از ماشین حساب زیرشبکه برای محاسبه زیرشبکه‌های خود استفاده کنیم.

در مثال اول ما، از 192.168.0.0 به عنوان نقطه شروع محاسبات خود استفاده خواهیم کرد. ما می‌دانیم که یک نمادگذاری CIDR از /24 یک شبکه با 256 آدرس خواهد بود. با استفاده از دو بیت دیگر و استفاده از /26، ما زیرشبکه‌ها را به فقط 64 آدرس محدود می‌کنیم.

در ماشین حساب محدوده IP خود، زیرشبکه مربوطه را انتخاب کنید، در این مورد، 255.255.255.192 /26 (26 بخش مهم است)، سپس در جعبه آدرس IP، 192.168.0.0 را تایپ کنید. سپس محاسبه را فشار دهید.

نتایج بلافاصله نمایش داده می‌شوند، اطلاعات دقیقی در مورد اولین شبکه ارائه می‌دهند. در زیر، جزئیات ابتدایی در مورد همه چهار شبکه ممکن با استفاده از آن ماسک زیرشبکه نیز خواهد داشت.

برای دیدن جزئیات کامل‌تر برای هر زیرشبکه، یک آدرس IP از محدوده را وارد کرده و دوباره محاسبه کنید.

استفاده از ماشین حساب IP برای IPv6 حتی آسان‌تر است. طول پیشوند و آدرس IPv6 را وارد کنید. طراحی IPv6 بسیاری از محدودیت‌های موجود در IPv4 را، از جمله تعداد آدرس‌های موجود، برطرف می‌کند. چون آدرس‌های IPv6 دارای 128 بیت هستند، یک شبکه IPv6 به راحتی می‌تواند دارای میلیاردها گره باشد، هرچند بیشتر مدیران شبکه چیزی مدیریت‌پذیرتری را می‌خواهند.

IPv6 فقط از CIDR برای شناسایی پیشوند شبکه و شناسه میزبان استفاده می‌کند و از ماسک زیرشبکه استفاده نمی‌کند. طول پیشوند و آدرس را در ماشین حساب محدوده آدرس IP وارد کنید. به عنوان مثال، برای به دست آوردن یک محدوده شبکه با 256 میزبان، از پیشوند /120 استفاده کنید. ماشین حساب جزئیات شبکه و محدوده میزبان را فراهم می‌کند.