ماشین حساب حقوق

ماشین حساب حقوق مبالغ حقوق را برای یک نوع دوره به مقادیر برای دوره طولانی تر یا کوتاه تر تبدیل می کند. این می تواند پرداخت ها را یک بار در ساعت، یک روز، یک هفته، دو هفته، دو بار در ماه، یک ماه، یک چهارم و یک سال نشان دهد. نتایج شامل ارقام تعدیل نشده و تعدیل شده برای محاسبه روزهای تعطیل و تعطیلات در سال است.

این ماشین حساب حقوق دستمزد ساعتی و روزانه را مقادیری تعدیل نشده فرض می کند. تمام ارزش‌های دوره پرداخت دیگر مقادیری هستند که برای تعطیلات و روزهای تعطیل تعدیل شده‌اند.

این ماشین حساب محاسبات خود را بر این فرض استوار می کند که در یک سال 260 روز هفته و 52 هفته کاری وجود دارد. آمارهای تعدیل نشده روزهای تعطیل را برای مرخصی یا تعطیلات در نظر نمی گیرند.

کارگران برای زمان و تلاشی که برای شرکت صرف می‌کنند، از کارفرما حقوق یا غرامت دریافت می‌کنند. در بسیاری از کشورها، حمایت از کارگران شامل حداقل دستمزد تعیین شده توسط دولت ملی یا محلی است. همچنین، متخصصان ممکن است اتحادیه هایی را در شرکت ها یا بخش های خاصی ایجاد کنند تا استانداردهایی را برای شرایط کاری ایجاد کنند.

حقوق

حقوق یک کارمند مبلغ ثابتی است که به طور منظم تادیه می شود. مقدار بسته ندرت بر اساس کمیت یا کیفیت کار انجام شده تغییر می کند. مشخص کردن میزان دستمزد سالانه یک کارمند در قرارداد کار معمول است. اشکال اضافی پاداش مانند ارائه کالا و خدمات اغلب مکمل حقوق است.

دستمزد

چندین تمایز مفهومی مهم بین «دستمزد» و «حقوق» وجود دارد. اول، «دستمزد» برای جبران خسارت یک کارمند بر اساس کل ساعات کار ضرب در نرخ دستمزد ساعتی اعمال می شود. کلمه «حقوق» معمولاً با حقوق سالانه کارکنان مرتبط است.

مزدبگیران نیز به احتمال زیاد از معافیت برخوردار نیستند. این بدان معناست که مشاغل مشمول مقررات دستمزد اضافه کاری دولت هستند که برای حمایت از کارگران وضع شده است. قانون استانداردهای کار منصفانه (FLSA) که بازار کار ایالات متحده را کنترل می کند، حاوی این مقررات است.

کارگران غیرمعاف معمولاً به ازای هر ساعت اضافه کاری بیش از 40 ساعت در هفته، برای اضافه کاری به میزان 1.5 برابر دستمزد عادی آنها غرامت دریافت می کنند. کارگران غیر معاف ممکن است در صورت نیاز به کار در طول تعطیلات، دو برابر (یا در موارد کمتر، سه برابر) دستمزد عادی خود را دریافت کنند.

کارگران حقوق بگیر حتی پس از کار در روزهای تعطیل یا بیش از 40 ساعت در هفته معمولاً واجد شرایط دریافت این مزایا و غرامت نقدی اضافی نیستند.

معمولاً حقوق بگیران درآمد کمتری نسبت به افراد غیر مزدبگیر دارند. به عنوان مثال، یک باریستا که در یک کافه کار می کند ممکن است "دستمزد" دریافت کند. در مقابل، یک کارمند اداری حرفه ای «حقوق» دریافت می کند. این شرایط به پاداش دریافتی برای شغل کارمند اشاره دارد. مشاغل حقوق بگیر طبق جامعه از اعتبار بیشتری برخوردار هستند.

بیشتر دستمزدها و حقوق ها به صورت گهگاهی پرداخت می شود، رایج ترین آنها به صورت ماهانه، نیمه ماهانه، دوهفته ای یا هفتگی. حقوق بگیران می توانند از این ماشین حساب، حتی اگر یک ماشین حساب حقوق و دستمزد است، استفاده کنند زیرا می تواند مبالغ را تبدیل کند.

مزایای کارمندان

اهمیت حقوق و درآمد غیرقابل انکار است، اما تمام پاداش های مالی به صورت چک پرداخت نمی شود. کارمندانی که حقوق می گیرند و گاهی اوقات دستمزد بگیران ممکن است انواع دیگری از مزایا را دریافت کنند. آنها شامل مالیات بر حقوق، بیمه درمانی، برنامه های بازنشستگی مشترک کارفرما، مالیات بیکاری، روزهای مرخصی با حقوق، تخفیف های شرکت، پاداش و غیره هستند. احتمال کمتری وجود دارد که کارگران نیمه وقت واجد شرایط این مزایا باشند.

ارزش پاداش های مختلف کارکنان، که بر اساس پول اندازه گیری می شود، ممکن است از موقعیتی به موقعیت دیگر به طور قابل توجهی متفاوت باشد. هنگام انتخاب شغل، توجه به این مزایا و اساس یا حقوق ارائه شده ضروری است.

پیمانکاران خوداشتغال

فریلنسرهایی که مالکان انحصاری هستند و کالاها و خدمات خود را ارائه می دهند نمونه هایی از پیمانکاران خوداشتغال هستند. پیمانکاران خوداشتغال اغلب قیمت های ساعتی، روزانه یا هفتگی را در میان گزینه های دیگر ارائه می دهند.

پیمانکاران مستقل به ندرت از مزایایی که به طور سنتی با اشتغال تمام وقت مرتبط است، از جمله مرخصی با حقوق، کاهش حق بیمه درمانی، یا سایر پاداش های مالی برخوردار می شوند. این در نتیجه پتانسیل دریافت نرخ های بالاتر را افزایش می دهد.

در نتیجه، آنها نسبت به کارگران تمام وقت به غرامت مالی بیشتری نیاز دارند. با این حال، در دنیای واقعی، نرخ ها توسط عوامل بسیاری تعیین می شود. دریافت غرامت کمتر برای پیمانکاران غیر معمول نیست.

حقوق تعدیل شده و تعدیل نشده. تفاوت اساسی چیست؟

بیایید نرخ ساعتی $30 و هشت ساعت کار در روز را به عنوان مثال در نظر بگیریم. ما در طول سال 260 روز کاری دریافت می کنیم. یعنی 52 هفته ضرب در پنج روز کاری در هفته.

با توجه به این پارامترها، می‌توانیم حقوق سالانه تعدیل نشده را با استفاده از فرمول زیر محاسبه کنیم:

$30 x 8 x 260 = $62,400

نرخ ساعتی در تعداد کل روزهای کاری در یک سال ضرب می شود (این رقم تغییر نمی کند). سپس تعداد ساعات یک روز کاری در نتیجه قبلی ضرب می شود. محاسبه دستمزد سالانه اصلاح شده امکان پذیر است:

$30 x 8 x (260 – 25) = $56,400

روزهای غیر کاری از روزهای کاری یک سال کسر می شود. بر این اساس، سالانه ده روز تعطیل و 15 روز مرخصی با حقوق وجود دارد.

این تخمین‌های سالانه مبنایی برای فواصل زمانی مکرر، از جمله مجموع دو هفته‌ای، نیمه‌ماهه، ماهانه و سه‌ماهه است. تفاوت بین پرداخت های دو هفته ای و نیمه ماهانه ضروری است.

پرداخت دو هفته‌ای یک بار در دو هفته انجام می شود، و نیمه ماهه دو بار در ماه، اغلب در روز پانزدهم و آخرین روز هر ماه انجام می شود.

فرکانس پرداخت های مختلف

هیچ قانون فدرال در ایالات متحده به جز قانونی که بیان می کند کارگران باید به روش های معمول و قابل پیش بینی پرداخت شوند تعداد دفعات غرامت را مشخص نمی کند.

تکرار پرداخت واقعی متفاوت است زیرا توسط کشورها، ایالت ها، صنایع و شرکت های مختلف اعمال می شود. از این رو، ماشین حساب شامل گزینه هایی است که به کاربران امکان می دهد از دوره های مختلفی که معمولاً برای نشان دادن مقادیر حقوق استفاده می شود، انتخاب کنند.

پرداخت های دائمی اجباری به کارگران امنیت و آزادی بیشتری می دهد. اکثر ایالت ها (به جز کارولینای جنوبی، آلاباما و فلوریدا) دارای حداقل تکرار پرداخت هستند. از این رو، برای اطلاعات بیشتر در مورد دفعات پرداخت، باید قوانین ایالتی را بررسی کنید.

بیشترین تکرار برای دوره های پرداخت روزانه، هفتگی، دو هفته ای (هر دو هفته)، نیمه ماهانه (دو بار در ماه) و ماهانه است. به طور عمده، ماهانه و نیمه ماهانه بیشترین تکرار دوره پرداخت هستند.

بسامد پرداخت	توضیحات
روزانه	پرداخت‌ها هر روز انجام می‌شود، معمولاً در پایان روز. برخی از پیمانکاران کوتاه‌مدت به این شیوه پرداخت می‌شوند.
هفتگی	پرداخت‌ها یک بار در هفته، معمولاً در روزهای جمعه اتفاق می‌افتد. این سیستم نسبتاً پرهزینه‌ای برای کارفرمایان با 52 هفته در سال است. این امر منجر به هزینه‌های بالاتر پردازش حقوق و دستمزد می‌شود. به همین دلیل، کمتر از دوهفته‌ای یا دوبار در ماه معمول است.
دوهفته‌ای	پرداخت‌ها هر دو هفته یکبار، 26 بار در سال برای اکثر سال‌ها انجام می‌شود.
دوبار در ماه	پرداخت‌ها دو بار در ماه، معمولاً در 15 و آخرین روز ماه انجام می‌شود. اگرچه این روش معمول است، اما به دلیل تفاوت در تاریخ‌ها از ماه به ماه، منجر به تاریخ‌های پرداخت نامنظم می‌شود.
ماهانه	پرداخت‌ها یک بار در ماه انجام می‌شود. این معمولاً گزینه‌ای سودمندتر برای کارفرمایان است. اما در ایالات متحده چندان معمول نیست.

اطلاعات حقوق ایالات متحده

طبق قانون استانداردهای کار منصفانه ایالات متحده آمریکا، یک کارگر حقوق بگیر اغلب به عنوان یک کارمند معاف شناخته می شود. این نشان می دهد که آنها از برخورداری از برخی حمایت ها و حقوق، مانند قوانین حداقل دستمزد و اضافه کاری که فقط برای کارگران غیرمعاف ارائه می شود منع شده اند.

برای معافیت از شرایط پرداخت اضافه کاری، کارگران در ایالات متحده باید چندین شرایط را داشته باشند. در میان آنها، حداقل $684 در هفته (یا $35,568در سال) درآمد داشته باشید، حقوق دریافت کنید و طبق قانون استانداردهای کار منصفانه (FLSA) وظایف کاری خود را انجام دهید. محدودیت های FLSA در مورد چندین شغل، به عنوان مثال، رانندگان کامیون و کارگران کشاورزی اعمال نمی شود. با این حال، اکثر کارمندان در رده معاف یا غیر معاف قرار می گیرند.

نرخ ساعتی تعیین شده توسط دولت فدرال به عنوان حداقل دستمزد 7.25$ است. با این حال، هر ایالت در تعیین حداقل دستمزد خود آزادند. اگر بالاتر از نرخ ملی باشد، بر سطح فدرال اولویت خواهد داشت.

به عنوان مثال، منطقه کلمبیا (D.C.) بالاترین نرخ ها را در تمام ایالت ها، با $15، حفظ می کند. بنابراین، به جای نرخ فعلی فدرال، برای کارگران مزدبگیر در D.C این مبلغ اعمال می شود. برعکس، جورجیا دارای حداقل دستمزد 5.15$ در ساعت است. با این حال، نرخ حداقل دستمزد ملی 7.25$ در ساعت جایگزین آن می شود.

عوامل مؤثر بر دستمزد و حقوق در ایالات متحده

اوسط درآمد سالانه کارمندان تمام وقت در ایالات متحده در سه ماه اول سال 2020، $49,764 بوده است. این معادل دستمزد هفتگی 957$ برای کسانی که تمام وقت کار می کنند است. این یک مقدار متوسط است و مهم است که پتانسیل تغییر را بسته به عوامل مختلف به خاطر بسپارید. فهرست زیر شامل تعمیم های گسترده ای است که برای هر فردی، به ویژه در مورد جنسیت، قومیت و نژاد عمومیت ندارد.

قومیت و نژاد

اوسط درآمد برای مردان سیاه پوست $42,796 بود در حالی که اوسط درآمد برای مردان سفیدپوست $56,992 بود. تفاوت حقوق بین زنان سیاهپوست و سفیدپوست به ترتیب $38,584 و $45,396 بود. حقوق آسیایی ها و اسپانیایی ها، صرف نظر از جنسیت، به ترتیب $63,492 و $37,544 بود.

جنسیت

اوسط دستمزد مردان $55,432 و $44,564 بود. به طور کلی زنان کمتر از مردان حقوق می گیرند که به آن شکاف دستمزد جنسیتی می گویند. دلایل زیادی برای وجود این شکاف دستمزد از جمله تبعیض، ویژگی های صنعت، مادری و نقش های جنسیتی وجود دارد.

سن

افرادی که نزدیک به اوج درآمد خود هستند، یعنی سنین 40-55 سال، تمایل به درآمد بالاتری داشتند. مردان بالاترین درآمد سالانه $64,740 را بین سنین 45 تا 54 سال داشتند. زنان در سنین 35 تا 44 سالگی با $48,984 بیشترین درآمد سالانه را داشتند.

تحصیلات

هر چه سطح تحصیلات افراد بالاتر باشد، دستمزد آنها بیشتر می شود. میانگین حقوق کارگران 25 ساله و بالاتر بدون مدرک دانشگاهی $31,668 است، در حالی که این رقم برای فارغ التحصیلان دبیرستان $39,936 است. کارگران با مدرک لیسانس به طور اوسط $72,020 در سال درآمد داشتند.

تجربه

به طور کلی، هر چه یک فرد از نردبان شغلی بالاتر رفته باشد، تجربه یا توانایی درک بیشتری دارد. هر چه مجموعه مهارت های او ارزشمندتر باشد، حقوق او می تواند بالاتر باشد.

موقعیت

مکان های مختلف عرضه و تقاضای متفاوتی برای شغل ها خواهند داشت و میانگین حقوق در هر منطقه منعکس کننده آن است. به یاد داشته باشید که هنگام مقایسه حقوق باید هزینه زندگی را در نظر گرفت. گاهی اوقات، زمانی که به هزینه زندگی در جای دیگر فکر می کنید، شغلی که حقوق بیشتری ارائه می دهد ممکن است سود کمتری داشته باشد.

صنعت

این جنبه شامل ثبات نسبی صنایع و شرکت ها و روند پیش بینی شده آنها می شود. صنعت حتی در شغل های مشابه بر دستمزدها تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، با وجود همه چیزهای دیگر، یک کارمند اداری در سیستم مدارس دولتی احتمالا کمتر از یک کارمند صندوق تامینی خصوصی دستمزد دریافت کند.

عوامل متفرقه

به میزان کمتری، عملکرد کلی شرکت نیز بر حقوق و دستمزد تأثیر می گذارد. در سال‌های سود بالا، یک شرکت ممکن است تصمیم بگیرد که غرامتی بالاتر از حد متوسط به یک جوینده کار با عملکرد عالی بپردازد.

پرداخت مخاطره غرامت اضافی است که به کارگران در مشاغل خاص ارائه می شود. یک کارمند ممکن است وظایف و مسؤلیت های خاصی را در شرایط کاری خطرناک انجام دهد. کارگران یک مرکز تحقیقاتی ممکن است ملزم به رسیدگی به مواد شیمیایی خطرناک باشند. یک کارگر در یک معدن زیرزمینی می تواند با سموم احتمالی تماس پیدا کند. ممکن است از افسران پلیس خواسته شود تا در منطقه ای از شهر که به دلیل نرخ بالای جرایم خشونت آمیز بدنام است، گشت زنی کنند.

برخی از افراد در شیفت های کمتر مساعد، مانند «شیفت قبرستان» که تا ساعات اولیه صبح ادامه دارد کار می کنند. آنها گاهی اوقات می توانند به دلیل هزینه های اجتماعی و فیزیکی بالاتر مربوط به ساعت ها کار، پاداش دریافت کنند.

تعطیلات سالانه فدرال در ایالات متحده

ژانویه	روز سال نو، زادروز مارتین لوتر کینگ جونیور.
فوریه	زادروز واشنگتن
مه	روز یادبود
جولای	روز استقلال
سپتامبر	روز کارگر
اکتبر	روز کلمب
نوامبر	روز کهنه سربازان، روز شکرگزاری
دسامبر	روز کریسمس

اگرچه ایالات متحده 10 تعطیلات رسمی را برگزار می کند، اما بیشتر مشاغل به کارکنان خود مرخصی می دهند که از 6 الی 11 تعطیلات دیگر افزایش می یابد. در بیشتر موارد، تنها کسانی که برای یک اداره یا آژانس دولتی فدرال کار می کنند، واجد شرایط مرخصی با حقوق در تعطیلات ملی هستند.

کارگرانی که در شرکت های خصوصی استخدام می شوند باید از سیاست های تعیین شده توسط شرکت خود پیروی کنند. کارفرما ملزم نیست در روزهای تعطیل فدرال، از جمله اضافه کاری، هزینه بیشتری برای کار بپردازد، مگر اینکه در یک قرارداد جمعی یا قراردادی مشخص شده باشد.

تعداد تعطیلات رسمی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. کامبوج بیشترین روزهای غیر کاری در سال را دارد که طبق قانون، 28، تعیین شده است و پس از آن سریلانکا با 25 روز در رتبه دوهم قرار دارد. مهم است که به یاد داشته باشید که ورودی برای کل «تعطیلات در سال» باید به روز شود تا نتیجه تنظیم شده صحیح محاسبه شود.

زمان مرخصی (PTO) یا روزهای تعطیل با حقوق

در ایالات متحده، در طول تاریخ، روزهای تعطیل با وقفه های بیماری، روزهای شخصی و تعطیلات متفاوت بوده است. ادغام آنها در یک سیستم واحد به نام مرخصی با حقوق (PTO) در جامعه امروزی به طور فزاینده ای معمول است.

کارمندان به مجموعه ای از روزهای مرخصی با حقوق (PTO) دسترسی دارند که می توانند به دلایل مختلف از جمله مرخصی شخصی، زمان مرخصی و مرخصی استعلاجی از آن استفاده کنند. نکته اساسی که باید به آن توجه داشت این است که تفاوت گذاشتن بین دلایل متمایز تعطیلات ضروری نیست.

با PTO نیازی به معما نیست که چگونه غیبت را به عنوان مرخصی استعلاجی یا مرخصی شخصی تعیین کنید یا از مدیر بخواهید که از روز مرخصی به عنوان روز بیماری استفاده کند. با این حال، جنبه های منفی نیز در ترکیب آنها وجود دارد. به عنوان مثال، فرض کنید یک کارمند به مدت یک هفته به شدت بیمار می شود و باید پنج روز مرخصی بگیرد. در این صورت، کل ذخیره PTO آنها تا پنج روز دیگر کاهش می یابد، که ممکن است آنها را مجبور کند در تعطیلات هفتگی که در ابتدا برنامه ریزی کرده بودند تجدید نظر کنند.

قانون استانداردهای کار منصفانه (ایالات متحده آمریکا) کارفرمایان را مجبور نمی کند که به کارگران خود مرخصی بدون حقوق و با حقوق را ارائه دهند. یک آمریکایی به طور اوسط در سال حدود ده روز تعطیلات دارد. و %25 پایینی حقوق بگیران به طور متوسط تنها چهار روز مرخصی با حقوق دریافت می کنند.

به عنوان انگیزه ای برای حفظ کارمندان، اکثر مشاغل سیاستی دارند که به موجب آن مجموع PTO هر کارمند پس از چند سال افزایش می یابد. بنابراین، پرسیدن در مورد سیاست های PTO هر کارفرمای آینده باید در طول فرآیند مصاحبه و هنگام انتخاب بین شغل ها انجام شود.

بیش از 75 درصد از شرکت ها معمولاً به دلایل مختلف مرخصی یا روزهای تعطیل با حقوق می دهند. کارمندان می توانند از آنها برای نیازهای خانوادگی، بحران های پزشکی، تعطیلات و موقعیت های عملی زمانی که نیاز به استراحت است استفاده کنند. آنها می توانند به حفظ روحیه و جلوگیری از فرسودگی کارکنان کمک کنند.

علاوه بر این، قانون در اکثر کشورهای اروپایی، شرکت ها را ملزم می کند که حداقل 20 روز در سال به کارمندان خود مرخصی بدهند. و در برخی از کشورهای اتحادیه اروپا به 25-30 روز مرخصی نیاز دارد. در چندین کشور صنعتی دیگر در سراسر جهان، به کارگران 4 تا 6 هفته مرخصی با حقوق یا بیشتر هر سال به عنوان زمان مرخصی داده می شود.

چگونه می توان به یک چک حقوق بالاتر دست یافت

افراد بسیار کمی در دنیا هستند که از حقوق بالاتر راضی نباشند، و راه‌های زیادی وجود دارد که افراد می‌توانند برای رسیدن به این هدف تلاش کنند.

تحصیلات

طبق آمار، هرچه سطح تحصیلات افراد بیشتر باشد، میانگین حقوق آنها در طول زندگی بیشتر خواهد بود. با این حال، بالا بردن سطح تحصیلات برای دستمزد بیشتر به این معنی نیست که همه باید فوراً بروند و تحصیلات عالی بگیرند. کارمندان می توانند اثبات دانش را به اشکال مختلف دیگر ارائه دهند.

کسب اعتبار یا گواهی های اضافی به زمان و سرمایه مالی کمتری نیاز دارد و پتانسیل افزایش پرداخت را دارد.

بهبود مستقیم در تجربه یا دانش مرتبط مربوط به یک حرفه یا بخش تخصصی ممکن است به طور قابل توجهی درآمد را افزایش دهد. این ممکن است شامل به‌روز ماندن از رویدادهای جاری در حوزه حرفه‌ای شما، شرکت در کنفرانس‌های مربوطه، یا خواندن ادبیات در مورد موضوع رشته حرفه‌ای شما باشد.

عملکرد

اکثریت قاطع شرکت ها سالانه با کارکنان خود بررسی عملکرد انجام می دهند. اکثر بررسی های عملکرد عبارتند از:

• گفتگو بین سرپرستان و زیردستان در مورد عملکرد سال قبل.
• تمرکز بر نقش آنها در مسئولیت های احتمالی اضافی.
• انتقادات سازنده از ورودی های بالقوه آنها که برای دستیابی به نتایج بهتر لازم است.

افزایش حقوق سالانه معمولاً به دنبال بررسی مثبت سالانه است. فرض کنید افزایش حقوق حتی پس از بررسی مثبت اتفاق نمی افتد. در این صورت، بهترین نفع کارمند درخواست افزایش حقوق یا بررسی گزینه های استخدامی دیگر است.

تجربه

در صورتی که یک فرد در همان زمینه مشغول به کار بماند، ممکن است درآمد او در طول حرفه خود بهبود یابد و کسب تجربه بیشتر در آن حرفه یا زمینه شانس آنها را افزایش می دهد. این ممکن است به دلیل عوامل متعددی باشد که یکی از آنها نشان می دهد که فرد علاقه زیادی به آن زمینه دارد تا در آینده قابل پیش بینی به کار در آن ادامه دهد.

کار کردن در یک کسب و کار برای مدت زمان کافی برای نشان دادن تخصص آنها شواهد کافی فراهم می کند. اینها شاخص های مثبتی هستند که کارفرمایان به دنبال آن هستند و باعث می شود که احتمال افزایش دستمزد برای یک کارمند بیشتر شود.

شبکه سازی

بسیاری از مشاغل و بخش‌های تخصصی دارای انجمن‌های تجاری یا سازمان‌های حرفه‌ای هستند که اعضای خود را قادر می‌سازند در شبکه‌سازی مشارکت کنند. این سازمان ها سعی می کنند همکاران خود را با سایرینی که در همان بخش کار می کنند یا حرفه و آرزوهای یکسانی دارند پیوند دهند. این ارتباط ممکن است به فرصت های شغلی منجر شود و در نتیجه درآمد بالاتری را برای عضو به همراه داشته باشد.

مذاکره

فرض کنید یک کارمند در درجه اول یک بررسی عملکرد مثبت دریافت می کند، اگرچه این مطالعه به افزایش حقوق اشاره نکرده است. نزدیک شدن به کارفرما برای مذاکره در مورد افزایش حقوق ممکن است به نفع کارمند باشد. یا فرض کنیم کارفرما درخواست کارمند برای افزایش دستمزد را رد کند. در این صورت، در نظر گرفتن فرصت های شغلی دیگر به نفع آنها خواهد بود.

دستاوردهابه ویژه آنهایی که قبلاً در بررسی عملکرد به آنها اشاره شده است، مانند برآورده کردن یا فراتر رفتن از اهداف فروش خاص، تکمیل وظایف شغلی اضافی، یا هر چیز مفید برای کسب و کار که مستحق افزایش دستمزد است را برجسته کنید.

هنگام شروع یک کار جدید، باید سعی کنید، در صورت امکان، در مورد حقوق اولیه بالاتر از شغل قبلی خود مذاکره کنید.

تغییر شغل

اگر در شغلی که دوست ندارید گیر کرده اید و شانسی برای افزایش حقوق ندارید، و همه چیز را برای افزایش حقوق خود انجام داده اید اما به نتیجه نه رسیده اید، تغییر شغلی را در نظر بگیرید. افرادی که هر چیز دیگری را برای افزایش حقوق خود امتحان کرده اند نیز می توانند تغییر شغلی را در نظر بگیرند. گاهی اوقات کارمندان با انجام این اقدامات حداقل 10 درصد افزایش حقوق دریافت می کنند.