Zwangerschapscalculator

De zwangerschapscalculator kan een tijdlijn voor de zwangerschap voorspellen op basis van een uitgerekende datum, datum van de laatste menstruatie, conceptiedatum, datum van de echografie of IVF-overdrachtsdatum.

Zwangerschapsduur en verwachte uitgerekende datum

Zwangerschap beschrijft de status van een vrouw gedurende de periode van 9 maanden waarin één of meer kinderen in haar baarmoeder groeien. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie duurt een typische zwangerschap tussen 37 en 42 weken. Bevallen gebeurt meestal 38 weken na de bevruchting of 40 weken na de laatste menstruatiecyclus.

Tijdens de eerste afspraak bij de gynaecoloog geeft de arts een verwachte geboortedatum (afhankelijk van een echo) of uitgerekende datum. Een vrouw kan ook de meest recente menstruatiecyclus gebruiken om de uitgerekende datum te voorspellen.

Hoewel we de uitgerekende datum kunnen voorspellen, wordt de werkelijke duur van de zwangerschap bepaald door verschillende variabelen, waaronder leeftijd, duur van de eerdere zwangerschap en het gewicht van de moeder bij de bevalling. De natuurlijke variabiliteit in zwangerschapsduur wordt nog steeds beïnvloed door onbekende factoren.

Volgens onderzoek vindt minder dan 4% van de geboortes plaats op de uitgerekende datum en 60% een week na de uitgerekende datum. Bijna 90% van de gevallen gebeurt in een periode van twee weken rond de uitgerekende datum.

Bevestiging van zwangerschap

Je kunt een zwangerschap bevestigen met behulp van zwangerschapstests of door een reeks symptomen waar te nemen, zoals het uitblijven van de menstruatiecyclus, een verhoogde basale lichaamstemperatuur, uitputting, misselijkheid en een verhoogde frequentie van plassen.

Zwangerschapstests meten hormonen die dienen als biomarkers van zwangerschap en omvatten klinische bloed- of urinetests. Ze kunnen een zwangerschap vaststellen vanaf zes tot acht dagen na de bevruchting.

Klinische bloedtesten zijn nauwkeuriger. Ze kunnen de exacte hoeveelheid van het hCG-hormoon eerder en in kleinere hoeveelheden opsporen. Maar het duurt langer om ze te testen en ze zijn duurder dan een urinetest.

Een vrouw kan ook een klinische analyse van de urine laten uitvoeren. Het is echter niet altijd nauwkeuriger dan een zwangerschapstest thuis en het kan duurder zijn.

De uitgerekende datum bepalen

Er zijn verschillende manieren om je verwachte uitgerekende datum te bepalen:

Niveaus van het hormoon humaan choriongonadotrofine (hCG)

Dit hormoon verschijnt al twee dagen na de innesteling van de bevruchte eicel in het bloed. Met de bloedtest kun je het hCG-niveau bepalen, maar alleen een arts kan aan de hand van deze indicator de zwangerschapsduur en de verwachte bevallingsdatum bepalen.

Echografie

Meestal wordt er bij 7-8 weken zwangerschap een echografie gemaakt om de uitgerekende datum te bevestigen. Tijdens de echografie richten artsen zich op de grootte van de foetus om de leeftijd te bepalen.

Ovulatiedatum

Tel twee weken op bij de datum van de laatste geslachtsgemeenschap op het moment van de ovulatie en tel vanaf dan 40 weken, of 280 dagen zwangerschap. De ovulatie komt meestal ongeveer 14 dagen na het begin van je menstruatie als je een regelmatige menstruatie hebt met een cyclus van 28 dagen.

Datum laatste menstruatie

Deze methode bepaalt je uitgerekende datum en de datum van je aanstaande bevalling. Het werkt voor vrouwen met regelmatige menstruatiecycli.

In de meeste gevallen weten vrouwen niet precies wanneer ze zwanger zijn geworden, maar ze kunnen je wel precies vertellen wanneer hun laatste menstruatiecyclus is begonnen. Vanaf dit punt wordt de zwangerschap meestal gerekend. Voor de meeste vrouwen is het meest waarschijnlijke moment van bevruchting (ovulatie) in het midden van hun maandelijkse cyclus, met andere woorden, twee weken voordat hun volgende menstruatiecyclus begint.

Op basis van deze datum duurt een zwangerschap ongeveer 280 dagen, of 40 weken, vanaf het begin van je laatste menstruatiecyclus. Je kunt dus je geschatte uitgerekende datum krijgen door 280 dagen op te tellen bij de datum waarop je begon te bloeden in de laatste cyclus.

Deze zwangerschapsberekening geeft een indicatie van de obstetrische, zwangerschaps-, of menstruele leeftijd van de foetus. Met deze "kalender" kunnen artsen en verpleegkundigen de ontwikkeling van de foetus opvolgen.

De zwangerschapsleeftijd verschilt van de foetale, ovulatie- of vruchtbare leeftijd, die twee weken korter is dan de obstetrische leeftijd en wordt gerekend vanaf de feitelijke datum van conceptie.

Berekeningseenheden zwangerschapsduur

Veel mensen berekenen de zwangerschapsduur in weken. Dit is de makkelijkste en handigste manier om verwarring te voorkomen. Je telt vanaf het begin van je laatste menstruatiecyclus. Als je arts zegt dat je tien weken zwanger bent, betekent dit dat je ongeveer acht weken geleden bevrucht bent en dat je over 30 weken zult bevallen, omdat de totale zwangerschapsduur gemiddeld 40 weken is.

Er is ook een andere meeteenheid, het trimester. Trimesters verdelen de zwangerschap in drie fasen, die elk 13 weken duren.

De ontwikkeling van de foetus en het welzijn van de vrouw in deze fasen hebben specifieke kenmerken.

De specifieke kenmerken van zwangerschapstrimesters

Eerste trimester

In het eerste trimester begint het leven zich te ontwikkelen in de baarmoeder van een vrouw. Gedurende een deel van het eerste trimester is de vrouw zich vaak nog niet bewust van haar zwangerschap, of ze kan slechts gissen of de zwangerschap volgens plan verloopt. We kunnen zeggen dat dit trimester het moeilijkst is omdat het een volledig nieuwe toestand is voor een vrouw. Het kan fysiek en psychologisch uitdagend zijn omdat het tijd kost om alles te realiseren en te wennen aan de nieuwe status.

Meestal is het eerste trimester het minst comfortabel voor vrouwen. Door de hormonale veranderingen verandert je gemoedstoestand vaak en voel je je moe. Misselijkheid is niet abnormaal en sommige vrouwen ervaren ernstige toxicose, tot meerdere keren per dag overgeven. In het eerste trimester valt een vrouw vaak een paar kilo af door het gebrek aan voeding (vertrouwde producten veroorzaken afstoting).

Het is voor een vrouw essentieel om tijdens deze periode meer te rusten, niets zwaars te tillen en haar gezondheid op de eerste plaats te zetten.

Het eerste trimester van een vrouw is een uitdaging op psychologisch en emotioneel vlak. Het heeft te maken met het feit dat de vrouw zich bewust is van haar zwangerschap en het veroorzaakt aanzienlijke emotionele stress, zelfs als de zwangerschap gepland is.

Tijdens deze periode worden de toekomstige organen van het embryo ontwikkeld. In het begin is het embryo slechts 2 mm groot, maar de neurale buis, waaruit later de ruggengraat wordt gevormd en de bloedvaten beginnen zich te ontwikkelen. Elke week groeit de foetus; tegen het einde van het eerste trimester is die 6-7 cm groot en weegt ongeveer 20 g.

De placenta begint te verschijnen vanaf week 7. Daarvoor zitten alle stoffen die in het bloed terechtkomen ook in het embryo. De vrouw kan de hartslag van haar baby horen tijdens de eerste echografie.

De hersenen van de baby ontwikkelen zich heel intensief. De vingers en tenen worden gescheiden, de urinewegen worden gevormd en de nieren beginnen te werken op negen weken.

Tegen de 12de week beweegt de foetus al, hoewel een vrouw dat misschien nog niet merkt.

Aan het einde van het eerste trimester wordt de eerste screening gedaan om mogelijke afwijkingen in de zwangerschap op te sporen. Het combineert een echografie en bloedtesten voor specifieke indicatoren. Bij de eerste screening worden verschillende indicatoren geëvalueerd: lengte van vertex tot stuitbeen (of "lengte"), hoofdomtrek, de dikte van de nek, de dikte van het neusbeen, kenmerken van de hersenen en de schedel, de toestand van het vruchtwater, indicatoren voor de baarmoedertonus.

Tweede trimester

In het tweede trimester begint de buik van een vrouw geleidelijk te groeien. Rond 20 weken wordt de zwangerschap zichtbaar voor anderen.

Tegen de 13de week is de misselijkheid bij een vrouw vaak verdwenen. Het lichaam went aan de nieuwe toestand. Het welzijn van de vrouw verbetert, ze kan meer doen en wordt minder angstig.

Tegelijkertijd neemt de hoeveelheid bloed in het lichaam van de vrouw toe en wordt haar hele lichaam geleidelijk zwaarder belast. De vrouw kan last krijgen van constipatie, dus moet ze meer fruit en groenten eten.

Rond de 20ste week kan de vrouw de bewegingen van de baby beginnen te voelen. Tegen de 27ste week zal de baby ongeveer 35 cm groot zijn en het gewicht hebben van een bloemkool (ongeveer 900 g).

Al na de 13de week activeert de foetus de zuigreflex en kun je de baby op de echografie zien zuigen op een vinger. Inwendige organen blijven zich ontwikkelen, gezichtsuitdrukkingen worden complexer en de ogen kunnen knipperen. Het immuunsysteem vormt zich, maar voorlopig is het volledig afhankelijk van de moeder.

Tegen de 18de week zijn de voortplantingsorganen van de foetus volledig gevormd, wat betekent dat je het geslacht van je baby kunt bepalen.

Met 19-20 weken wordt de hersenschors gevormd, dus blootstelling aan giftige stoffen zoals alcohol en nicotine is in dit stadium gevaarlijk.

Als de vroeggeboorte na 22 weken plaatsvindt, kan de foetus overleven omdat zijn longen al voldoende gevormd zijn. Maar zo'n baby zal ernstige gezondheidsproblemen krijgen.

Derde trimester

Actieve gewichtstoename begint bij de vrouw en de foetus in het derde trimester. De buik van de vrouw groeit snel.

In het derde trimester nemen de activiteit en het welzijn van de toekomstige moeder af. De meeste zwangere vrouwen voelen zich minder goed. Het angstniveau van de vrouw neemt toe. Het is gerelateerd aan angst voor pijn en angst voor de bevalling. Maar over het algemeen blijft de gemoedstoestand van de aanstaande moeder positief omdat ze de vreugde voelt van het wachten om haar baby te ontmoeten.

Elke week komt een vrouw 300-350 gram aan, soms zelfs meer, omdat ze veel wil eten. Door haar dikke buik kan ze 's nachts moeilijk slapen en kan ze zich moeilijk bewegen.

De baby groeit actief en de vrouw voelt de belasting van alle organen in toenemende mate. Zwangere vrouwen voelen vaker de behoefte om naar het toilet te gaan. Sommige vrouwen ervaren zuurstoftekort en pijn in de onderrug.

Bij 38 weken wordt de zwangerschap als voldragen beschouwd, maar de baby kan ook met 42 weken geboren worden en dat wordt ook als normaal beschouwd.

De baby begint te proeven en kan reageren op wat zijn moeder eet. Melktanden in het tandvlees worden gezet. Het immuunsysteem blijft zich ontwikkelen. Op 33 weken zijn de interne organen volledig gevormd. Daarna stapelt de baby al voornamelijk onderhuids vet op om aan te komen.

Na 30 weken neemt de baby meestal de specifieke positie in waarin hij geboren zal worden. De juiste positie is die met het hoofd naar beneden. Maar soms gebeurt dit niet en blijft de baby in stuitligging liggen. De buik wordt strakker, de bewegingen van de baby worden minder actief maar intens voelbaar en de moeder kan met haar hand een bobbel van een handje of voetje van de baby voelen.

Op 38 weken ziet de baby eruit als een pasgeborene en weegt hij ongeveer 3 kg. De baby weegt 2,5-4 kg tegen de tijd dat hij geboren wordt.

Factoren die de timing van de bevalling beïnvloeden

Een bevalling vanaf 37 weken tot 42 weken wordt als normaal beschouwd. Alles eerder dan dit wordt als prematuur en abnormaal beschouwd.

De meest voorkomende factoren die de bevalling beïnvloeden zijn:

Leeftijd vrouw

Vrouwen jonger dan 20 en vrouwen ouder dan 36 kunnen eerder of met een kleine vertraging bevallen.

De genetische aanleg van een vrouw

Als de moeders en grootmoeders van de huidige zwangere vrouw eerder zijn bevallen dan verwacht, kan zij ook eerder bevallen dan aangegeven in de grafiek.

De gezondheid van de zwangere vrouw

Een geschiedenis van chronische ziekte verhoogt de kans op vroeggeboorte.

Volgorde van geboortes

Nieuwe moeders hebben meer kans om met wat vertraging te bevallen. Dit komt door de lange voorbereiding van het lichaam op dit proces. Hoe meer ervaring de moeder heeft met bevallen, hoe groter de kans op een vroegtijdige bevalling.

Meerlingen

Twee of drie foetussen oefenen meer druk uit op de baarmoeder. Hoe meer druk, hoe sneller de bevalling zal beginnen. Meerlingen komen vaak voor de 39ste week ter wereld.

Ongezonde gewoonten en levensstijl

Moeders met slechte gewoonten bevallen volgens de statistieken eerder dan verwacht. Vrouwen met een verhoogd lichaamsgewicht en minimale fysieke activiteit lopen risico voor vroeggeboorte.

Menstruatiecyclus

Als de menstruatiecyclus van een vrouw korter is dan 28 dagen, is er een grote kans op een vroegtijdige bevalling van 7-14 dagen. Met een lange cyclus kan ze met 42 weken bevallen.

Vroeggeboorte

Vroeggeboorte is een bevalling die begint tussen 22 weken zwangerschap en 37 weken zwangerschap.

Het klinische beeld van een vroege bevalling verschilt niet veel van een normale bevalling. Eerst krijgt een vrouw pijnscheuten in de onderbuik en onderrug. Dan beginnen de weeën. De arbeidsactiviteit kan zwak of sterk zijn. Er kan water breken. Soms is er bloederige afscheiding, wat duidt op een losgekomen placenta.

Predisponerende factoren voor vroeggeboorte zijn:

• Jonge leeftijd;
• Slechte gewoonten;
• Abortussen;
• Miskramen;
• Urogenitale infecties;
• Ernstige somatische ziekten;
• Complicaties tijdens de zwangerschap
• Overmatige stress.

Late bevalling

Een bevalling na de uitgerekende datum komt vaak voor. Tot 42 weken zwangerschap wordt als normaal beschouwd. De oorzaken van late bevalling zijn:

• Een fout in de vastgestelde timing;
• Een grote foetus (meer dan 4 kilo);
• Hormonale onbalans;
• Zittende levensstijl;
• Dreiging van een miskraam.

Het tijdstip bepalen waarop de bevalling begint

Er zijn zogenaamde aankondigers voor de bevalling. Deze omvatten:

• Buikverzakking;
• Een week voor de bevalling valt de slijmprop weg;
• Een week voor de bevalling daalt het lichaamsgewicht;
• Voor de bevalling wordt de ontlasting vloeibaar en frequent;
• Er kan hevige pijn in de onderbuik en onderrug optreden;
• Verlies van vruchtwater
• Weeën elke 4 minuten.

Als het interval tussen de weeën 4 minuten is, is het aan te raden om naar het ziekenhuis te gaan.

Zwangerschapsmanagement

Afhankelijk van de toestand van de persoon moeten tijdens de zwangerschap verschillende elementen worden aangepakt, zoals medicatie, gewichtstoename, activiteit en dieet.

Geneesmiddelen

Bepaalde geneesmiddelen kunnen langdurige gevolgen hebben voor de baby als ze tijdens de zwangerschap worden gebruikt. In de Verenigde Staten deelt de Food and Drug Administration (FDA) geneesmiddelen in in de klassen A, B, C, D en X op basis van potentiële voordelen versus gevaren voor de foetus. Een zwangere vrouw moet met haar arts bespreken welke geneesmiddelen ze tijdens haar zwangerschap mag gebruiken.

Gezond eten

Voeding is cruciaal tijdens de zwangerschap voor de gezondheid van zowel de moeder als de baby. Vanwege de verhoogde behoefte aan energie en bepaalde micronutriënten, zorgt een zwangerschap voor andere voedingskeuzes dan wanneer je niet zwanger bent.

Er is veel verschillende informatie over wat zwangere vrouwen moeten eten en wat ze moeten vermijden. Specifieke vitamines, zoals foliumzuur, kunnen het risico op bepaalde afwijkingen helpen verminderen. Andere voedingsstoffen, zoals DHA Omega-3, die nodig zijn voor een goede groei van de hersenen en het netvlies, kunnen niet goed worden aangemaakt door baby's en kunnen alleen worden verkregen via de placenta tijdens de zwangerschap of in de moedermelk na de geboorte.

De informatie kan uitdagend zijn en van persoon tot persoon verschillen. Daarom moeten zwangere vrouwen contact opnemen met hun arts en diëtist om te bepalen wat de beste strategie is voor hun behoeften.

Gewichtstoename

Gewichtstoename is een essentieel onderdeel van de zwangerschap dat van persoon tot persoon verschilt. Het beïnvloedt de groei van de foetus, inclusief het gewicht van de baby, de placenta, extracellulaire vloeistof en vet- en eiwitopslag.

Gewichtscontrole is noodzakelijk omdat onvoldoende of overmatige gewichtstoename zowel de moeder als de foetus kan schaden. Het kan bijvoorbeeld leiden tot de noodzaak van een keizersnede en gestationele hypertensie.

Het Institute of Medicine adviseert een verwachte gewichtstoename tijdens de zwangerschap van

• 28-40 lbs. voor vrouwen met ondergewicht (BMI <18,5)
• 25-35 lbs. voor vrouwen met een "normaal" gewicht (BMI tussen 18,5-24,9)
• 15-25 lbs. voor vrouwen met overgewicht (BMI 25-29,9)
• 11-20 lbs. voor vrouwen met obesitas (BMI > 30)

Daarom raden we aan onze calculator voor gewichtstoename tijdens zwangerschap te gebruiken, omdat deze is afgeleid van de aanbevelingen van het Institute of Medicine.

Actief blijven

Volgens onderzoek helpt aerobe activiteit tijdens de zwangerschap bij het verbeteren of behouden van een goede gezondheid en verlaagt het mogelijk de kans op een keizersnede. Daarom raden deskundigen zwangere vrouwen meestal aan om regelmatig aerobe en krachtoefeningen te doen.

Vrouwen die voor hun zwangerschap regelmatig sportten en geen complicaties hadden, kunnen hun trainingen met hoge intensiteit voortzetten. Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) is schade aan de foetus door lichaamsbeweging zeldzaam bij een ongecompliceerde zwangerschap.

Zwangere vrouwen moeten voorzichtig zijn en advies vragen aan hun arts als ze een van de volgende symptomen ervaren: vaginaal bloedverlies, kortademigheid, duizeligheid, hoofdpijn, pijn of zwelling in de kuiten, lekkage van vruchtwater, verminderde foetale beweging, vroegtijdige weeën, spierzwakte of pijn op de borst.